ยาวิเศษของแม่

เนื้อเรื่อง

สวัสดีจ๊ะเพื่อให้เข้ากับวันแม่  g.ice เลยถือโอกาสในการแต่งนิทานบ้าง  หลายๆคนอาจสงสัยว่า คนที่ชอบเขียนแต่งแนว Yaoi มาทำอะไรกับนิทานออก น่ารักแบบนี้ แต่ g.ice ก็อย่างให้ทุกท่านลองอ่านดูนะ

------------************--------------------------

                  เรื่องยาวิเศษของแม่

          ในฤดูหนาว เกาะไอซ์แลนด์จะเต็มไปด้วยหิมะ ความหนาวเย็น จะพัดหาผู้คน ดังนั้นผู้คนจึงพากันเข้าไปหมกตัวในที่อบอุ่น พวกเขาไปต้องการที่จะเผชิญหน้ากับความหนาวเย็นที่เย็นจนเข้ากระดูก  แต่ในอากาศที่เลวร้ายนั้นกลับมีร่างบางที่มีเสื้อคลุมหนังสัตว์ห่อตัวเดินไปเรื่อย  สิ่งนั้นทำให้ผู้คนนั้นสงสัยว่าเหตุใดจึงมีคนมาเดินกลางฤดูหนาวของไอซ์แลนด์ดินแดนแห่งน้ำแข็ง  เมื่อชาวบ้านสนใจจึงพากันออกไปหาคนในชุดคลุม เมื่อพวกชาวบ้านไปถึง สิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นทำให้พวกเขาประหลาดใจ เพราะร่างในชุดคลุมนั้นเป็นเด็กผู้หญิงที่มีร่างกายอันบอบบาง  แล้วเหตุใดเด็กสาวจึงมาเดินท่ามกลางความหนาวเย็น หัวหน้าหมู่บ้านจึงถาม

  “ แม่หนูน้อยเหตุใด เธอจึงมาเดินลุยหิมะอย่างงี้ล่ะ พ่อแม่ของเธอไปไหน “
        ลุงหัวหน้าหมู่บ้านถามด้วยความสงสัย
   “ หนูกำลังตามหาของอยู่ค่ะ  ของนั้นสำคัญมา..ก คุณลุงเห็นสิ่งนั้นไหมค่ะ “
       เด็กสาวผมแดงถามด้วยดวงตาที่เศร้าสร้อย
  “ แล้วสิ่งที่หนูหาอยู่มันคืออะไรล่ะจ๊ะ   “
  “ สิ่งที่หนูหามันเป็นต้นไม้ต้นหนึ่ง ชื่อของมันชื่อว่า ต้นไม้แห่งความรัก “
    “ถ้าลุงเห็นแล้วลุงจะบอกหนูเองนะ  แล้วหนูล่ะจะเองต้นไม้นั้นไปทำอะไร “
    “ หนูจะเอาไปรักษาแม่หนูค่ะแม่หนูไม่สบาย แม่เขารอหนูอยู่ “
       เด็กสาวพูดด้วยความเศร้าสร้อย ดวงตาละห้อยหาดอกไม้ที่จะทำให้แม่เธอหายจากโรคลึกลับที่เป็นอยู่
          หลังจากนั้นเธอก็เดินไปเรื่อย  เธอค้นหาทั่วเกาะไอซ์แลนด์ เธอจึงเดินทางต่อ ไปที่หมายนั้นคงเป็นขั้วโลกเหนือ ดินแดนอันหนาวเย็นที่มักจะมีผู้คนแข็งตายอยู่ใต้หิมะ  แม้แต่ผู้ชายตัวโตหนุ่มฉกรรจ์แค่ไหนหากต้องเดินย่ำหิมะทั้งวันทั้งคืนอาจหมดกำลังใจได้ แล้วเหตุใดเด็กน้อยอายุไม่กี่ขวบกลับสามารถเดินฝ่าพายุหิมะที่มีความเกรี้ยวกราด เดินผ่านฝูงสัตว์ที่หิวโหย อยากถามว่า “ เด็กน้อยกลัวหรือเปล่า “คำตอบคือ “ กลัว “  “ หากกลัวแล้วทำไมจึงเดินหน้าต่อไป “   เด็กน้อยคงยิ้มนิดๆ แล้วตอบออกมาว่า “ เพราะหนูอยากช่วยคุณแม่ “ นั้นอาจเป็นสิ่งที่พูดออกมาง่าย แต่การกระทำของเด็กคนหนึ่ง เด็กน้อยที่อายุไม่กี่ขวบกลับมีจิตใจที่ยิ่งใหญ่ขณะนี้
        เด็กน้อยเดินเข้าไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เธอยังตามหาดอกไม้ชนิดนี้จากทุกที่ที่มีน้ำแข็ง  เด็กสาวยังก้าวเดินต่อไปแม้ร่างกายจะอ่อนล้าแค่ไหน เด็กน้อยผู้ตามหาต้นไม้แห่งความรักได้ก้าวย่างไป จนผู้คนเริ่มขนานนามว่า เด็กน้อยแห่งทุ่งน้ำแข็ง ทุกคนที่เจอเธอจะรู้ได้ทันทีเพราะเธอจะเข้าไปถามหาต้นไม้ว่า เคยเจอหรือไม่  ทุกคนต่างช่วยเธอตามหาแต่ไม่มีใครเจอเลยสักคนเธอเดินหน้าต่อไป ถึง โบสถ์แห่งหนึ่ง มีหญิงสาวผมสีทอง เสื้อผ้าที่มีสีฟ้ากระโปรงยาวบอกได้ว่า หญิงสาวผู้นั้นมิได้เป็นแม่ชีแต่อย่างไร  
       “ แม่หนูแห่งทุ่งน้ำแข็งสินะ ฉันรู้ว่าเธอตามหาอะไรอยู่ ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่เธอตามหาว่ามันอยู่ที่ไหน “
                หญิงสาวบอกกล่าวต่อเด็กน้อยที่มีรอยยิ้มระบายอยู่เต็มหน้าว่าสิ่งที่ต้องการอยู่ที่ไหน
     “ คุณน้าค่ะ แล้วต้นไม้อยู่ที่ไหน  บอกหนูเถอะค่ะ หนูจะเอาไปรักษาให้คุณแม่ “
            เด็กสาวพูดพร้อมกับตาที่เป็นประกาย
   “ น้าเลยเรอะ แต่เอาเถอะ ..  ดอกไม้อยู่ที่โรงเรียนของน้าเอง ดอกไม้นั้นน้ารู้แต่ว่ามันมีอยู่แต่น้าจำไม่ได้ว่าอยู่ไหน เธอลองไปหาดูสิ แล้วไม่แน่นะอาจเจอ เรย์คุงด้วยก็ได้ เรย์คุงเป็นคนที่มีชื่อเสียงในการที่เคยเป็นหมอเทวดาแต่ตอนนี้เลิกไปแล้ว   “
       เด็กน้อยดีใจ เมื่อบอกทางเสร็จแล้วหญิงสาวผู้นั้นก็เดินจากไป  เด็กน้อยเดินทางไปตามที่ หญิงสาวผู้นั้นบอก เธอเดินมาถึงโรงเรียนแห่งหนึ่ง เมื่อเธอไม่เห็นมีคนเฝ้าเธอจึงเดินเข้าไป ในที่แห่งนี้มีความอบอุ่น ความอบอุ่นด้วยเตาผิง ความอบอุ่นจากรอยยิ้มของเด็กนักเรียน
       เธอเดินมาถึงห้องแห่งหนึ่งเธอไม่รู้ว่าต้นไม้นั้นอยู่ไหนจึง จะหาคนแถวนั้นถาม เธอเจอเด็กสาว 2 คน คนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือเรื่อง ตายแล้วไปไหน  เธอคนนั้นมีดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ผมสีซีดๆ กำลังนั่งอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจ  ส่วนอีกคนนอนหลับอยู่บนโซฟามี ขนนอยู่ข้างกาย แถมมีหนังสือการ์ตูนวางไว้  เด็กสาวคนนั้นมีผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาปิดสนิท  
        เมื่อเด็กสาวที่นั่งอ่านหนังสืออยู่  สังเกตเห็นเด็กน้อยเข้าก็เลยเข้าไปถามด้วยความแปลกใจ
“ หนูจ๊ะ มาทำอะไรที่นี่ “  
  “ หนูมาตามหาต้นไม้ ซึ่งเป็นยาที่จะรักษาแม่ของหนูค่ะ “    เด็กสาวมองผู้หญิงคนนั้นด้วยประกายตาที่ไม่ย่อท้อ
  “ งั้นพี่สาวจะช่วยอีกแรงนะจ๊ะ แป๊บนะ “

     เด็กสาวคนนั้นเห็นประกายตาที่ไม่ย่อท้อจึงอยากช่วยเด็กน้อยคนนั้น   แล้วเธอก็เดินไปที่โซฟา พร้อมกับไปเขย่าร่างของเพื่อนสาว
    “ ตื่น..ตื่น..  ไอซ์ตื่นเดี๋ยวนี้นะ  เร็วมาช่วยกันหน่อย “
       เธอไปปลุกเพื่อนที่ชื่อไอซ์ เพื่อให้ไปช่วยกันตามหาต้นไม้ให้เด็กน้อย แม้เพื่อนเธอจะไม่ค่อยจะยอมตื่นสะเท่าไร
    “ อือ..อออือ…. ตื่นก็ได้ มีอะไรหรอ  ทำไมปลุกไอซ์ล่ะ  “
      ไอซ์ถามเพื่อนของเธออย่างงงงั้น เพราะปกติไม่ค่อยปลุกยกเว้นเวลาอาหาร

    “ คือว่า..ฉันจะให้เธอช่วยตามหาต้นไม้ต้นหนึ่งให้เด็กคนนั้นนะ เห็นน้องเขาบอกว่า จะเอาไปรักษาแม่เขา ไปเถอะน่าไอซ์ ชีวิตคนเชี่ยวนะ “
     “ อืมม..ก็ได้ แล้วน่าตาต้นไม้เป็นยังไงล่ะ “     ไอซ์หันไปถามเด็กน้อย
    “ คือ ต้นไม้ต้นนั้น มีดอกเป็นรูปหัวใจเรืองแสงได้ด้วยค่ะ “
         “ เอ๊ะฉันว่าฉันเคยเห็นนะ ไม่แน่มันอาจอยู่ที่นั้นก็ได้  .. แล้วเธอจะใช้มันได้หรอ เพราะมันมีคุณสมบัติเฉพาะของมัน “
  “ ไม่รู้หรอกค่ะว่ามันใช้ยังไงแต่คุณน้าคนหนึ่ง ขาบอว่าที่นี่มีคนชื่อ เรย์ เขาสามารถรักษาอาการของคุณแม่ได้ “
       เด็กสาวพูดด้วยความดีใจว่าในที่สุดจะได้เจอดอกไม้ที่ตามหา สะที
  “ เรย์หรอใครนะ ไอซ์เธอรู้จักหรือเปล่า  “       มิ้นหันหน้ามาถามไอซ์
     “ รู้จักสิ แต่ฉันไม่ค่อยอยากไปสะเท่าไหร่  แล้วน่าผู้หญิงคนนั้นรู้ได้ไงนะว่า คนที่ชื่อเรย์อยู่โรงเรียนนี้ “
     ไอซ์มีสีหน้าที่งงงั้นกับ ผู้หญิงที่ชี้ทางให้กับเด็กน้อยผู้นี้ เพราะเรย์ เป็นชื่อที่นักเรียนหลายคนไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่จะเป็นใครก็ชังเถอะ
          พวกเธอกว่าจะเก็บต้นไม้นั้นได้ก็ได้แผลกันเต็มตัวเพราะ มีต้นไม้มีพิษต้นอื่นอยู่ใกล้ ไอซ์เดินนำทุกคนสู่ทางซอกหนึ่งของโรงเรียน ซอกซอยแห่งนั้นมืดมาก  ไอซ์พาเดินทางไปอย่างชำนาญ เพราะเธอต้องมาบ่อยๆ ไอซ์พาเด็กสาวเข้ามาถึง โดมแห่งหนึ่งมีโซ่ตรวนมากมาย  มีแสงสว่างจากแห่งเทียนเท่านั้น    ไอซ์เดินไปถึงที่ตรงกลางโดมมี ผู้ชาย ผมสีแดงนั่งฟังเพลงจากหูฟัง เมื่อพวกเธอเดินมา เขาเพียงปรายตามองเท่านั้น
   “ คุณใช่คุณเรย์ ใช่ไหมค่ะ “         เด็กน้อยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
  “ ถ้า ใช่แล้วจะทำไม ถ้าไม่ใช่แล้วจะทำไม “   ผู้ชายผมแดงกล่าวต่อเด็กน้อย
  “ คือว่าถ้าใช่คุณเรย์หนูอยากถามว่าจะใช่ดอกไม่ต้นนี้ไปรักษาแม่หนูอย่างไงค่ะ “
“ งั้นเธอร้องเพลงให้ฉันฟังก่อนสิ “
“ได้ค่ะ “
“เพลงค่าน้ำนม
*0*........แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่..เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
..แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
..ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้
จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
..ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย ..*0*
   “  เป็นเพลงที่เพาะดีนะ ส่วนเรื่องแค่นี้ทำไมต้องให้ฉันจัดการ  ที่จริงแล้ว ยารักษาแม่เธออยู่กับเธอตลอดเวลานะสิ “
    “ อยู่กับหนูได้ไงค่ะ กรุณาบอกหนูหน่อยสิค่ะ ว่ามันคืออะไร “
   “ ได้ ฉันจะบอกให้ งั้นเธอ ลองเรามือสัมพันธ์ ที่ ดอกไม้ของต้นไม้นั้น แล้วเอามาทาบกับหัวใจเธอสิ “

    เด็กสาวทำตามอย่างว่าง่าย  แล้วเธอจึงทำตาม พอสัมพันธ์ที่ต้นไม้ แล้วสัมพันธ์ที่หัวใจของเธอ เด็กคนนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า

   “ หนูรู้แล้ว..หนูรู้แล้ว.. ที่แท้มันอยู่กับตัวหนูตลอดเวลา  ขอบคุณค่ะ คุณเรย์ ขอบคุณค่ะพี่ๆทุกคนที่ช่วยหนูหา “

     แล้เด็กน้อยก็วิ่งไป ร่างของเด็กน้อยค่อยๆจางแล้วหายไปในที่สุด

     “ อะไรกัน  ทำไมเด็กคนนั้นถึงจางหายไปอย่างนั้น “

      ไอซ์ถาม อย่างตกใจ

      “ อ้าว พวกเธอไม่รู้หรอ ว่าเด็กคนนั้นนะ เป็นวิญญาณ “

      เด็กสาวทั้งสองส่ายหน้ากัน  

     “ ที่จริงแล้ว เด็กคนนั้นเป็น เด็กสาวที่ใจดีมากเลยนะ เธอเดินตามหายานะเป็นเรื่องจริงแต่สุขภาพของเธอไม่อำนวย เธอจึงตายใต้น้ำแข็งที่ ไอซ์แลนด์ ตั้งเมื่อ หลังสงครามโลกครั้งที่ หนึ่งแล้ว  เด็กสาวคนนี้จะเดินออกมาทุกฤดูหนาว  เธอจะเดินไปอย่างงี้ทุกวัน จนเป็นเรื่องที่กล่าวขานกัน  ศ.ใหญ่ ของพวกเธอสงสารอย่างปล่อยให้ดวงวิญญาณของเธอจึงอยากปลดปล่อยให้หลุดพ้น   จึงไปรอเด็กน้อยคนนั้น แล้วนำทางให้มาที่โรงเรียนแห่งนี้ แต่โชคดีจังนะที่เจอพวกเธอ  แล้วพวกเธอคงไม่ได้โดนตัวเด็กคนนั้นด้วยสินะ “

   “ ทำไมค่ะทำไม คุณถึงรู้ “

     “ อ้าวก็ง่าย ถ้าโดนตัวเด็กคนนั้นร่างกายของเธอจะกลายเป็นน้ำแข็ง นะสิ “

   “  ถ้าศ.ใหญ่มานะจะบ่นให้หูชาเลย มิน่าล่ะ พอเด็กคนนั้นเข้ามาถึงรู้สึกว่าห้องมันหนาว แล้วเด็กคนนั้น แต่งตัวโบราณบานบุรีสะอีก “

           แล้วเรื่องก็จบลง เด็กน้อยได้ยาไปแล้วรู้ไมว่ายานั้นคืออะไร ยานั้นคือ “ แม่ค่ะหนูรักแม่ค่ะ “  หนูน้อยไม่เคยกล่าวคำนี้ให้แม่ของเธอได้ยิน วิญญาณที่รอลูกรักให้กลับมาอย่างปลอดภัย เมื่อลูกของเธอกลับมาพร้อมด้วยยาวิเศษ ดวงวิญญาณที่ยึดติดผูกพันธ์ ก็ได้ไปอยู่บนสรววค์กันอย่างมีความสุข

---------********************--------------------


         เอาเรื่องเจ้าหญิงหิมะมาดัดแปลงนะ